Geçmişe dair.......

Hayatın akışına kaptırmışken kendini,insan dönüpte geçmiş günlerine baktığında içinde bir hüzün duyuyor.Çocukluğunda geçirdiği o güzel günler,genç kızlık anıları,belki kaybı varsa(anne, baba, dede vs.)onlarla geçirdiği vakitler, ilk aşk. kısacası geride kalanlar hep burkutmuştur içimi.Çocukluğuma dair bir sürü güzel anım vardır(tabi kötü olanlarda var ama onlar birazdan)mesela ilk hatırladığım ramazanlar,o zamanlar ramazan ayı yaza denk geldiği için herkes iftardan sonra dışarı çıkardı ve gece yarılarına kadar oyun oynardık.Çocukluğunu çocuk gibi yaşayabilmek de önemli galiba!....şimdiki çocuklar oyun oynamayı bile bilmiyorlar doğru dürüst.teknoloji ilerledikçe eskiye dair ne varsa siliniyor birer birer.Herşey değişiyor, yavaş yavaş değil hemde büyük bir hızla.İnsanlar değişiyor, hayvanlar değişiyor, dünya değişiyor!.... Kuşlar bile eskisi kadar güzel ötmüyorlar sanki halbuki önceden böylemiydi bahar geldimi kuşlar cıvıldar ağaçlar çiçek açar hryer mis gibi kokardı tabi bizede gün doğardı!.. Badem bahçesinden çağla toplar, Gülderen anneden binbir zahmet izin alır, can eriğini dalından yerdik.Şimdi ise doğru dürüst ağaç bile yok. Hele ki bayramlarda;herkes erkenden kahvaltısını yapar bayramlıklarını giyer sokağa çıkardı( tabi çocuklardan bahsediyorum)sonra bütün komşularımızı gezerdik artık ne verirlerse şeker ,para az çok o bile güzeldi. şimdiki bayramların bile eskisi kadar tadı yok.Birde babacığım var tabi hala ilk günkü gibi burnumun direği sızlıyor,yapacağımız o kadar çok şey, geçireceğimiz o kadar güzel gün vardı ki ama olmadı.Geçmişe özlem duymamın diğer bir sebebi de işte budur.Ama herşeye rağmen hayat devam ediyor geçmişede takılıp kalmamak lazım bugünü bugün gibi yaşayıp tadını çıkarmak lazım.Önemli olan yarı birgün arkamızı dönüp baktığımızda bugünüde aynı güzellikte haırlayabilmek...... ALLAHA EMANET OLUN!.....