birazda deliliğe vurmak lazım

düşünüyorum da; hayatta hiçbirşey kimsenin istediği gibi gitmiyor. tam işler yoluna girdi diye seviniyorsun mutlaka biryerden birşey patlak veriyor. Mesela benim ufaklığı ele alalım tam kilo aldı diye seviniyoruz(eşimle ben)bir bakıyosun hasta olmuş aldığı 500gr 1 kg vs. herneyse iki gün içinde gitmiş.sen didin dur 1ay boyunca çocuğa kilo aldırcam diye hop iki gün içinde puf.bunlar ufak tefek şeyler. GDO lu besindir,domuz gribidir,derken ne yapacağımızı ne yiyeceğimizi şaşırmış durumdayız.birde aşı muamması var:yaptıralım mı yaptırmayalım mı hep beraber çileden çıkmak üzereyiz. eminim herkes te hem fikirdir?bugün birde aşı vurulanlarda yan etki çıktı. (oynatmaya az kaldı doktorum nerde!.....).çocuklarımız okulda ne kadar güvende,acaba bu aralar kilomu aldım yada göbeğim çokmu çıkıyor,vs. sorular, sorular,sorular.işte burada işin içine biraz delilik giriyor;amaaaan boşver dememek şartıyla,birazda pozitif olmak lazım.bardağa dolu tarafından bakmayı öğrenmeliyiz galiba.ben hijyene yeterince dikkat ediyorum, önlemlerimi aldım,maskemide taktım,birşey olmaz inşeallah demek daha doğru galiba.göbeğinizide dert etmeyin ;korseler var!.çocuğum kilo almıyomu; onu da dert etmeyin zayıflıktan bugüne kadar kimse ölmemiş. eğer illada şişman görünsün istiyorsanız biraz fazla giydirin. işte bu sorun da çözüldü.laf armızda benim bir tane yengem var sağolsun kendisi biraz kiloludur (100 kilo kadar)bir gün torununu doktora götürüyor ve aralarında şöyle bir konuşma geçiyor:-yengem:-doktor bey çocuğa bir vitamin şurubu yazarmısınız? doktor:gerekli görseydim yazardım neden istiyorsun hanım?yengem:çok zayıf da biraz kilo alsın diye.doktor yengemi şöyle bir süzer ve cevap verir :-hanım hanım kendine mi benzeteceksin çocuğu.işte böyle arkadaşlar herşeyi kafaya takmamak lazım yoksa depresyondan hiç çıkamayız.kendinize iyi davranın. sevgiler.